کنترل بخش های مختلف صندلی در حالت نشسته آسان باشد. ارتفاع نشیمن قابل تنظیم باشد. نشیمن صندلی، به قسمت ران و پشت زانو فشار وارد نیاورد. لبه انتهایی جلوی نشیمن، به صورت خمیده به سمت پایین، طراحی و تولید شده باشد. شکل تکیه گاه صندلی، با هدف پشتیبانی از کمر مصرف کننده، طراحی و تولید شده باشد. چرخ ها برای سطحی که صندلی بر روی آن حرکت خواهد کرد، مناسب باشد. دسته های صندلی با حرکت آزاد مصرف کننده به هنگام کار، تداخلی نداشته باشد. با امکان تنظیم ارتفاع دسته، زاویه بین بازو و ساق دست ها، به هنگام قرار گرفتن بر روی دسته های صندلی 90 درجه باشد.